Leo Hertz wordt binnenkort elf jaar. Hij vindt dit reuzespannend, want dan ontdekt hij wat hij wordt. Een leeuw, net als zijn moeder? Een damhert zoals vader? Of – nog erger – een monster? En hoe zorgt hij ervoor dat niemand erachter komt wat hij is? Hij wil graag blijven wonen in zijn dorp.

En dan is er nog die geur. Die verrukkelijke geur waarvan het water in zijn mond loopt. Het ruikt naar versgebakken chocolademuffins, zo zoet. Maar hoe komt het dat, wanneer hij zijn ogen opent, zijn hoofd in de kattenbak zit? En waarom houdt hij een verse drol in zijn hand vast?

Daniella Bakker verzorgde de illustraties (omslag en speels verdeeld in het verhaal).